De weerstand tegen flex

De laatste tijd word ik steeds vaker getriggerd. Getriggerd om te reageren op de ontwikkelingen ten aanzien van flex en ZZP-ers (of ZP-ers zoals je wilt). Een paar voorbeelden. De Belastingdienst trekt 100 miljoen (HONDERD MILJOEN = 100.000.000 euro) uit om jacht te maken op schijnzelfstandigen.

WE WILL HUNT YOU DOWN.

Oké, goed. Nou, dat is bedreigend. Een ander voorbeeld. Minister Asscher wil ZZP-ers in een CAO stoppen. Say what? Een keurslijf voor ondernemers?

Ook zoiets. Vakbonden lijken weer terug te willen naar vaste (echte) banen.

Maar wat zit daar nu achter? Is het de angst om onze baan kwijt te raken? Is het een sociaal hart dat mensen meer zekerheid hebben? Is het een vastgeroest denken dat sowieso niet wil veranderen? De vraag stellen is hem beantwoorden denk ik. En ik snap het ook wel. Ik heb ook met enige regelmaat behoefte aan vastigheid en zekerheid. Wie niet, zou je haast zeggen, toch? Niets lekkerder dan weten wat er morgen op je af gaat komen en dat je tot je pensioen hetzelfde blijft doen.
O nee, toch niet.

We zien toch met zijn allen dat de arbeidsmarkt verandert? En we zien toch ook dat er een enorme mismatch is op die arbeidsmarkt? Honderdduizenden die geen baan hebben en bijna zoveel vacatures. Dat klopt dus niet. Ik vind het een typische reactie van een logge overheid: we hebben wetten en die moeten worden nageleefd. Punt. Dus we pakken ze.

Maar misschien is het een keer handig om te denken van goh, verrek, hoe komt het toch dat er zoveel schijnzelfstandigen zijn? Is er iets mis op de arbeidsmarkt? Moeten we iets afremmen of juist stimuleren? En laten we de werkgevers eens vragen waarom ze hieraan meewerken. Je hebt kennelijk 100 miljoen te besteden om dit op te lossen.
Reken maar dat er ogen worden geopend in politiek Den Haag.

Een stabiele, gezonde arbeidsmarkt. Ik denk dat we er nog lang niet zijn. En het gaat nog heel lang duren door achteruit denkende types.

Ik trek de parallel wel eens met de wetgeving rond het gebruik van softdrugs, en dan met name wiet. Ook dit klopt gewoon niet. Je mag wel wiet kopen in de coffeeshops, maar de coffeeshops mogen niet inkopen. En nu worden ook nog eens de growshops verboden. Op de een of andere manier moet er aan de vraag worden voldaan. En nu de parallel: de markt zoekt en oplossing. En dit is dan de schijnzelfstandige. Een product van wetgeving die niet aansluit op de marktsituatie.

Nu weet ik ook wel, dit los je niet makkelijk op. Maar wat ik wel weet: KIES! Kies voor een richting en zoek niet altijd een compromis of consensus. Roep maar als je eens in een serieuze setting wilt sparren!

O ja, HOERA! We hebben nog meer dan de helft van de week om te werken of werk te vinden.

Succes allen. Thomas