Donner heeft gelijk

De SP en de vakbonden zijn er als de kippen bij om Donner Dommer te noemen. Maar dat is niet terecht. Zelf ben ik 48 en nader dus langzaam maar zeker de leeftijd dat het moeilijker wordt op de arbeidsmarkt. En dat is nog laat, omdat ik hoogopgeleid en ervaren ben en een grote arbeidsmobiliteit vertoon. Voor anderen komt het moment veel eerder, dat het vinden van nieuw werk na baanverlies heel moeilijk is. En de reden is evident: als salaris staat voor toegevoegde waarde van arbeid, dan weten we dat deze toegevoegde waarde vanaf een zekere leeftijd af zal nemen. Of we dat nu leuk vinden of niet. En gelukkig komt dat moment voor de meesten waneer de grootste kosten (zoals studerende kinderen) aan het afnemen zijn.

In mijn vorige blog berekende ik op een bierviltje (had ook sigarendoosje kunnen zijn, maar sigaren zijn nog slechter voor de gezondheid) dat we écht moeten inleveren. Maar inleveren zit niet in ons systeem. We zijn groot geworden met de overtuiging dat alles meer en beter moet worden. Dat economie hoort te groeien en ons salaris ook. Daardoor is het moeilijk te aanvaarden, dat de ‘job for life’ niet meer bestaat, en dat grotere dynamiek en mobiliteit op de arbeidsmarkt vragen om een paradigm shift. En die heet: inkomen naar toegevoegde waarde. En dus de acceptatie van marktwaarde van arbeid. En dus van demotie naast promotie. Met een AOW-grens die verhoogd is en met de vergrijzing in het verschiet is dit een absolute noodzaak om arbeid betaalbaar te houden, maar vooral om ouderen aan het werk te kunnen houden. Wat dat betreft vertonen de ‘progressieve’ SP en vakbonden verdacht conservatieve trekjes door zo op Donner af te geven.

Een en ander heeft wel consequenties voor bijvoorbeeld pensioenberekeningen. Zoals ik heb geprobeerd weer te geven op schematische wijze, zal de berekening voor een huidig middenpensioen zo goed als neerkomen op de herintroductie van het eindloonpensioen. Wat dat betreft kunnen de SP en de vakbonden zich weer verheugen.

Recruiters kunnen in deze ontwikkelingen een belangrijke rol vervullen. Het gaat hier tenslotte voor een groot deel over het ‘opvoeden van de kandidaat’. De markt van oudere werknemers bieden voor recruiters een groeiend arsenaal aan kandidaten. Maar dan wel die kandidaten die begrijpen dat zon en regen net zo bij het leven horen als promotie en demotie. Maar dat ze wel krijgen wat ze waard zijn. Het zal even wennen zijn, maar uiteindelijk worden we er allemaal beter van.