het belang van een CV
Als je vaak bezig bent met het zoeken naar nieuwe collega’s ofwel recruiten dan kom je de meest uiteenlopende cv’s tegen.
Sommige zijn erg summier en anderen lijken soms schrijveraspiraties te hebben gezien de lengte van het betreffende cv. Wat mij
echter nog altijd enorm verbaasd is de zelfingenomenheid van sommige sollicitanten en de reden waarom bepaalde informatie
niet wordt weergegeven op het cv.
Zo had ik laatst iemand op gesprek die bewust had weggelaten dat hij de afgelopen 1,5 jaar zijn vrouw had geholpen met het opzetten
van een eigen bedrijf. Op de vraag waarom hij dat niet op zijn cv vermeldt had was zijn antwoord dat hij het niet relevant vond. Hoewel deze persoon mazzel had
en uitgenodigd werd op basis van de overige informatie is het vaak zo dat juist de ontbrekende informatie aanleiding zou zijn geweest voor een interview.
Hier mag ondanks de krapte op de huidige arbeidsmarkt veel meer aandacht aan besteed worden. Het cv is en blijft het visitekaartje van de sollicitant en maakt het leven
van recruiters soms heel wat eenvoudiger en verhoogt tevens de kans op een baan die bij de persoon past.
Nou, over zelfingenomenheid kun jij wel een woordje over meepraten, John van Vroenhoven.
Ik herken heel veel van het bovenstaande. Regelmatig heb ik zitten balen van de slechte kwaliteit van de CV’s van kandidaten en ik heb er de afgelopen jaren zo’n 4000 gelezen. Ik heb daar de afgelopen jaren al menigmaal wat over geschreven. De kandidaat realiseert zich volgens mij nog steeds onvoldoende dat dit wel het eerste visitekaartje is. En het is zo makkelijk …. Ieder jobsite heeft een aantal goede tips die je zo kunt overnemen.
Al snel heb ik me niet meer gericht op de vorm van het CV, want dan had ik vrijwel niemand gesproken. Met wat goed zoeken trof ik namelijk regelmatig toch voldoende relevante informatie aan. Maar ja, dat zoekwerk heeft me wel veel avonduren gekost. En ik weet dat menig recruiter die tijd er niet voor neemt. Gemiste kans dus.
Overigens heb ik dit meegemaakt tijdens zowel de goede als slechte jaren. In het eerste geval zou je het dus nog gemakzucht en/of arrogantie kunnen noemen, in het tweede geval moet het toch meer onkunde of onwetendheid zijn. Menig kandidaat heb ik iedere keer met wat CV-tips naar huis gestuurd.
Let bijvoorbeeld eens op hoe vaak op een CV niet staat of een studie is afgesloten met een diploma. In veel gevallen bleek dit bij mij onjuist te zijn en hadden ze dat diploma wel. Hoe vaak word je daar niet gewoon op afgewezen!
Ik ben het deels met je eens. Ik als recruiter krijg vaak met “bescheiden” kandidaten te spreken die inderdaad geen volledige weergava van hun kunnen op het CV zetten. Simpelweg omdat ze dan denken dat het toch niet relevant is.
Anderen zetten hun hele “hebben en houwen” op hun cv. Tot aan hobby’s als inplakken van foto’s aan toe.
Naar mijn mening is het de kunst om het CV aan te passen aan de functie waar je op solliciteert. De voor die betreffende functie relevante werkervaring dien je te vermelden niets meer en niets minder.
Het vinden van een juiste balans hierin is lastig. Wat vermeld je wel en wat laat je weg? Maar werkt voor zowel de kandidaat als de (potentiele) werkgever erg verhelderend.