Het GVB privatiseren? Ja graag!
[[image:bus_gvb.jpg::left:0]]Ondanks dat het wat ‘off topic’ is, wil ik jullie toch deelgenoot maken van iets wat me vorige week vrijdag overkwam, toen ik de bus wilde nemen. Het haakt in op management, discriminatie en klantgerichtheid. ‘Read and weep’!
Afgelopen vrijdag nam ik iets over 7 uur ’s avonds lijn 41 bij mijn geliefde Betondorp om op Station Duivendrecht de Intercity naar Apeldoorn te nemen, alwaar mijn vrouw en kinderen me zouden oppikken voor een weekendje in onze ‘hut’ op de Veluwe. Allereerst komt de bus 6 minuten voor schema aan bij de halte, maar gelukkig was ik op tijd, dus ik kon mee, dacht ik….. Ik had namelijk geen strippenkaart (zo vaak ga ik niet met de bus), maar een portemonnee met wat kleingeld en een briefje van 20 Euro. Geen probleem zou je zeggen. Ik wilde een kaartje bij de chauffeur kopen.
Sorry dat ik het zeg, maar het was het prototype van ‘Ik zit hier ook maar mijn tijd uit ambtenaar’. Net iets te veel volume in het gezicht, net iets te veel boven de broekriem, zijn stoel net iets te veel achterover om goed te kunnen reageren en zijn net iets te dikke arm met net iets te dikke schakelketting nonchalant op zijn wisselgeldbakje.
“Een kaartje naar Station Duivendrecht alstublieft”, zei ik. “Dat is 1 Euro 60” zei hij. Ik keek in mijn portemonnee en telde mijn kleingeld, maar dat was net niet genoeg. Dus ik gaf hem mijn briefje van 20 Euro, een wettig betaalmiddel zou je zo zeggen. “Dat kan ik niet aannemen”, zei hij. “Waarom niet?” vroeg ik. “Er zijn te veel valse biljetten in omloop en ik mag ze niet aannemen”. “Maar hoe kan ik dan betalen?” “Niet daarmee”. “Maar ik moet een trein halen en mijn vrouw en kinderen wachten op mij in Apeldoorn”. “Dat is uw probleem, niet het mijne.” Vervolgens kijk ik een tikkeltje hulpeloos de bus in, met het biljet van 20 Euro in mij hand. Maar voordat ik de zin: “Kan er misschien iemand wisselen?” volledig kan uitspreken, gaat een mevrouw met hoofddoek van duidelijk allochtone afkomst al in haar portemnonnee kijken, maar op de tweede rij rechts zit een jongen van Pakistaans, Indiaase komaf (denk ik), die zijn portemonnee trekt en met een vernietigende blik naar de chauffeur 2 Euro neerlegt naast het wisselbakje. Ik wil hem in ieder geval mijn kleingeld geven als ‘wisselgeld’, maar hij slaat het af en gaat zitten.
Wat heb ik hier van geleerd:
– Mijn allochtone medemens te waarderen;
– Dat ik 100% voor privatisering van het GVB ben, zodat dit soort horken eindelijk op hun klantgerichtheid worken afgerekend en niet op het warmhouden van hun stoel.
Zo, dat ben ik kwijt!
De grap is dat ze officieel volgens de letter van de wet zo’n briefje zelfs niet mogen weigeren. Sterker, je mag nog met 500 euro betalen en dat mogen ze niet weigeren. Maar helaas heeft men het te druk met het maken van nieuwe wetten om oude te handhaven…
Overigens moet ik zeggen dat hier in Utrecht het een stuk beter is. Als ze iemand zien komen aanrennen wacht men netjes en gemiddeld genomen is men ook zeer vriendelijk. In tegenstelling tot mijn oude Brabantse Buurtspoorweg & Automobielmaatschappij (BBA) in o.a. Breda (die wel geprivatiseerd is en sindsdien van kwaad tot erger is gegaan (nieuwe bussen aanschafte die… oeps… niet onder de burg door konden en zo…