Memoires van een Banenjager: Jezelf vinden

Voor je als Banenjager ook maar op zoek kunt gaan naar vacatures, moet je eerst op zoek naar jezelf. Klinkt dat even diepzinnig, maar eigenlijk is het simpel: als je zelf niet weet wat je al dan niet kunt, hoe je op dingen reageert, in wat voor organisatie jij past en wat je echt leuk vindt, dan is het natuurlijk onmogelijk om vacatures te vinden die bij jou passen.

Het lastige aan het beantwoorden van de simpele vraag “Wie ben jij?” in het kader van banen jagen, is dat je toegepast moet denken. Het gaat eigenlijk niet om je hele persoonlijkheid, want het gaat om hoe jij bent als werknemer. Wat zoek je in die rol? Eerder schreef ik op mijn eigen blog al eens een stukje over mensen die het presteren om er 2 persoonlijkheden op na te houden. (Nee, geen psychiatrische aandoening). Strekking van dat verhaal is dat er mijns inziens mensen zijn die uitstekend gedijen met een tweetal compleet verschillende rollen, op de werkvloer en thuis op de bank. Dat heeft zijn weerslag in online gedrag in social media, maar ook als je een baan zoekt. Ik kan mij voorstellen dat je je dan makkelijker aanpast aan organisatie die minder bij je privé persoonlijkheid matcht. Zelf ben ik absoluut niet zo’n persoon…

En dan kijk je toch anders naar die “Wie ben jij?” vraag. Logische conclusie is dan dat je op zoek gaat naar hoe je een match gaat vinden tussen een privé persoonlijkheid en een organisatie. Terugkomend op het toegepast beantwoorden van de vraag wie jij bent, begin je dan dus bij het in kaart brengen van jezelf. Daar heb je hulp bij nodig, want geen mens kan 100% objectief naar zichzelf kijken. Een open deur is dan natuurlijk aankloppen bij familie en vrienden. Maar ik heb wel geleerd dat je bij aanvang van de jacht alleen een startpunt maakt. Die beschrijving van je ‘ik’ is organisch en groeit mee met je banenjacht. Aan dat startpunt kunnen je vrienden en familie bijdragen, maar daarna moet je op zoek naar andere informatie.

Wat mij met name opgevallen is, is hoe ‘vreemden’ je kunnen helpen bij dit proces. Mensen die je voor het eerst ontmoet hebben namelijk waardevolle informatie die je vrienden en bekenden je niet kunnen geven: ze kunnen jouw eerste indruk omschrijven. Een tip die ik mee wil geven aan mensen die nog jagen: “VRAAG HIERNAAR!”. Ik heb ervaren dat door aan het eind van elk sollicitatiegesprek simpelweg te vragen naar wat voor indruk je gemaakt hebt, je waardevolle dingen meeneemt naar huis waar je anders nooit was achtergekomen.

Heb je een beetje een beeld van jezelf, dan zul je ook merken dat het lezen van vacatures anders gaat. Bewust of onbewust ga je teksten, websites, Linkedin profielen spiegelen aan jouw beeld. Tussen de regels staat nog altijd veel informatie en het is juist daar dat je de match moet voelen. Maar daarover meer in een volgende ‘Memoire’ over de jungle die ‘Vacatures’ heet…