Memoires van een Banenjager: proloog

‘Zoekt een baan’. Helaas is dat tegenwoordig een frase die je met enige regelmaat hoort. Ook mij overkwam het: van de één op de andere dag zit je thuis, geconfronteerd met de niet al te rooskleurige arbeidsmarkt, het UWV en vooral: jezelf.

In “Memoires van een Banenjager” deel ik mijn ervaringen, leerpunten en anekdotes over de afgelopen 10 maanden waarin ik mijn weg terug moest vinden naar de arbeidsmarkt. Over recruitmentbureaus, afwijzingen, sollicitatiegesprekken, Social Media, successen en dipjes. Kortom de ándere kant van recruitment: het ‘leidend voorwerp’ de sollicitant. Wat voor sollicitant was ik? Wat kon ik? Kortom, wat was het uitgangspunt van deze Banenjager?

Mijn Banenjacht was toegespitst op een baan in (online) communicatie/marketing. Op mijn CV staat een afgeronde, universitaire bedrijfscommunicatie opleiding, 3 jaar projectmanagement ervaring aan bureauzijde (voornamelijk 3D/grafisch), en ik ben gezegend met een vlotte pen met bovengemiddeld taalgevoel. (al zeg ik het zelf). Ik ben niet verlegen of onzeker en ken mezelf. De uitgangspositie was mijns inziens best kansrijk. Althans, dat riep ik aan het begin…

Wat ik bovenal gemerkt heb, is dat het voor mensen met een baan niet goed voor te stellen is wat een Banenjager doormaakt. Mede daarom vind ik het goed dat Bas Westland me heeft gevraagd om hier mijn verhaal te vertellen. Inmiddels zit mijn Banenjacht erop, ik mag weer aan de slag. Een mooi moment om terug te kijken dus.

Hoeveel memoires er gaan komen weet ik nog niet, maar er is inspiratie genoeg! Mochten er vragen of verzoekjes zijn van banenjacht gerelateerde dingen die iemand vanuit mijn perspectief wil lezen, reageer dan.