Nederland wel kampioen parttimebanen maar geen kampioen aantal vrouwelijke topmanagers
Volgens het rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) loopt Nederland voorop als het gaat om deeltijdbanen.
[[image:balance-scale-redone_copy1_copy1.jpg::right:0]]
Even snel wat cijfers: 68% van de vrouwen heeft een baan van tenminste 1 uur per week. 75% daarvan werkt parttime (minder dan 35 uur per week). Bij de mannen werkt 80% meer dan 1 uur per week en daarvan werkt maar 11% parttime.
Op zich goede cijfers, zeker als je ze vergelijkt met de andere Europese landen. Onlangs sprak ik met….
de oprichters van Parttimecarriere.nl en die vertelden me dat dat aantal van 11% wellicht gaat stijgen nu meer mannen dan voorheen de wens uiten om �combi-man� worden. Opmerkelijk, wetende dat het percentage van 11% al sinds 2002 stabiel is.
In tegenstelling tot de jongens van Parttimecarriere zijn bij ons vrijwel alle aanvragen voor fulltime banen (90%). Expliciet vragen naar een man of vrouw mag niet in Nederland. Voorkeuren worden echter regelmatig uitgesproken.
Ik herinner me nog groot een landelijk bekend mediabedrijf wat op zoek was naar een nieuwe algemeen directeur en men wilde pers� een vrouw! Ik heb toen w�l mannen in de procedure gehad maar uiteindelijk is een vrouw aangenomen.
In Nederland is maar 5% van de top van beursbedrijven vrouw, daar zijn we zeker geen koploper in en ook de rest van Europa scoort balanstechnisch niet erg hoog. Er zijn echter ook uitzonderingen.
In Noorwegen is er een wet die ervoor heeft gezorgd dat het aantal vrouwen in topposities in 4 jaar is toegenomen van 7% naar net boven 40%, dit was dan ook het wettelijk minimum percentage.
Ook Spanje heeft overwogen om een soortgelijke wet aan te nemen, daar is het aantal vrouwen slechts 4%! Ik ben benieuwd of macho Spanje ons voor zal zijn. In Noorwegen was/is er meer dan alleen de wet, ook de kinderopvang is bijzonder goed geregeld. Wat dat betreft is dit kabinet in Nederland op de goede weg. Maar of er hier ooit een wet komt zoals in Noorwegen?
Ik betwijfel het.
@Saskia: Uiteraard willen een hoop vrouwen ook gewoon een inspirerende baan, net zoals elk mens. Mijn punt is alleen dat het hele fisale stelsel zo is ingericht dat het bijna onaantrekkelijk is om dat te doen (en met CDA en CU inde regering zal het ook niet snel anders worden). Dan moet je dus 100% intrinsiek gemotiveerd zijn, wil je als vrouw nog voor je carri
De grap is dat veel mannen ook graag part-time werken, en ik vraag me af hoe deze cijfers zich verhouden tot de werkelijkheid, want ik zie het meer en meer moet ik zeggen.
Ik hoorde laatst een ander cijfer, namelijk dat 45% van Nederland part time werkt. Dan passen deze cijfers dus niet. Wel grappig is, is dat 90% van alle vacatures full time is. Blijkbaar is dat flexibel, alleen denken bedrijven: laten we dat vooral niet meteen roepen want… en daarmee gooien ze hun eigen ruiten in.
Bas, ik denk dat je dan wel heel hard voorbij gaat aan het feit dat vrouwen ook graag meedoen aan het arbeidsproces en dat het niet alleen afhankelijk is van een financiele noodzaak.
Verder ben ik van mening dat we toch een combinatie moeten vinden tussen wat algemene afspraken hierover en meer bekendheid geven aan het feit dat organisaties met een goede combinatie van mannen en vrouwen in de top, veel betere financiele resultaten leveren. 70% van de uitgaven worden tegenwoordig gedaan door vrouwen, dus als een bedrijf de vrouw als afnemende doelgroep links laat liggen zal hen dit uiteindelijk de das om doen. en nee…..mannen van deze wereld……..iets roze maken en dan denken dat vrouwen het wel kopen werkt niet :-)
@Rutger: Ik denk dat je een belangrijke reden vergeet. De vakbonden hebben in het begin van de 20e eeeuw gestreden voor het feit dat de man kostwinner kon zijn, zodat zijn vrouw thuis kan zitten. Dat was een verworven recht, waardoor de salarissen en belastingen zo zijn, dat we daar met zijn allen op ‘afgericht’ zijn. Pas als er een financi