Van twee kanten – Tussenhandelaren? Allemaal cowboys!
Vaak zitten daar ook weer detacheerders tussen, die zo hopen hun bankzitters kwijt te raken. Of nog erger, hun bankzitter via een deta-vastconstructie aanbieden zonder dat de stakker of stakkerin er zelf vanaf weet. Ouderwetse slavenhandel zeg maar.
Ook zijn het andere werving- en selectiebureaus die wel een kandidaat voor me hebben als ik tot wel 50% van mijn fee aan hen wil geven (alsof het zo makkelijk was die opdracht exclusief binnen te halen).
De echt luie concullega’s kijken niet eens of er een geschikte vacature op mijn site staan en beiden gewoon een kandidaat aan die ze net gesproken hebben. Vervolgens mag ik het werk gaan doen – betrokkene introduceren en opvolgen bij meerdere relaties – en dan willen ze daar achteraf ook nog geld voor zien.
Ben benieuwd of recruiters aan opdrachtgeverzijde hier vanaf weten en wat ze daar van vinden. Ook ben ik erg benieuwd of sollicitanten en bankzitters weten dat ze op die manier “verhandeld” worden en wat ze daar van vinden.
Van mijn collega’s zou ik graag horen of ze dit zelf ook doen, wat voor afspraken ze dan maken en hoe ze er mee weg denken te komen. En misschien vind je er helemaal niks onoorbaars (schrijf je dat zo?) aan. Erg nieuwsgierig naar jullie input.
P.S.: Zelf werk ik samen met een tweetal vaste partners, die ik al jaren ken, waarmee ik vaste afspraken heb.
Dit bericht verscheen eerder op Recruitment Matters.